Het meisje dat de toekomst verzamelde
Strompelend door het donker liep ze paraplu stevig omklemt in de rechterhand
om haar schouder een tas
ogen die wel zouden kunnen huilen
een hart dat kriebelt en verlangt
de warme groet vanuit de huizen raakt haar ziel
bomen netjes op een rij
net zoals wij denkt er zachtjes bij fluisterende stemmen vullen haar
Alsof elke cel tintelt
alles voor altijd hier maar dromend van daar
de regen druppelt zachtjes
net geruststellende tranen
een warmte omhelst haar en stelt haar gerust
het is de belofte van de toekomst die haar sust
gestaag loopt ze door naar binnen glurend
zoekend naar hetgeen nog lang niet is
Een tevredenheid van tijd misschien
In haar binnenste een wens
aan zichzelf de moed gevend zweven haar gedachten door
het lantaarn licht brengt schaduwen tot leven
wetend dat de nacht haar troost
en de dag toch ook
​
Dora van Elburg, 2019
Neem contact op
Dora van Elburg
Veenendaal
​
Instagram: dora_van_elburg_kunst
0640894082